Sneeuwklas vrijdag 22 februari

Vandaag was een leuke dag. Iedereen wou goed uitslapen voor de lange busrit terug naar ons warme huis. Maar eerst over de dag: we zijn vandaag allemaal naar dezelfde mooie piste geweest waar we 's middags lekkere frietjes of spaghetti aten. Daarna mochten we eventjes buiten gaan spelen op een grote berg sneeuw. Daar was ook een mini-grot en sommigen zoals ik (Midas) maakten die groter en anderen praten met elkaar.

Daarna gingen we er terug tegenaan. We skieden weer verder van een piste die redelijk hoog lag. We moesten eerst een zetellift nemen, dan even naar beneden, dan weer een zetellift naar boven en weer naar beneden en dan nog een ankerlift naar boven. Als je helemaal naar boven wilde, duurde het een dik kwartier! Daarna moesten we afscheid nemen van de monitoren.

Toen moesten we alles inpakken en douchen en dan gaan eten. Het eten was kroketten met lekker vlees en rode kool. Dan nog onze skies en skischoenen wegbrengen en terug naar huis vertrekken.

We vertrokken en moesten direct gaan slapen, maar niemand kon slapen, dus heel de nacht was bijna iedereen wakker. Na een tijd viel iedereen dan toch in slaap. Toen we terug wakker werden zaten we ongeveer in Frankfurt, dat ligt in Duitsland, en gingen we een film kijken genaamd ICE AGE 1. Het was een leuke en ook een grappige film. Tegen dat de film gedaan was waren we bijna thuis en iets daarna waren we dus echt thuis.

Iedereen was blij. De kinderen om de ouders te zien en de ouders om de kinderen de zien. En zo komt er dus een einde aan dit verhaal.

Gemaakt door: Midas, Wout, Seppe en Stijn

Meer foto's

Een afsluitend gedicht door Gilles V.:

Ik heb een klein gedicht geschreven over onze vakantie…
want dit Oostenrijkse avontuur
begint bijna aan zijn laatste uur.
Onze vakantie is leuk verlopen
veel gespeeld veel geskied en veel cola gezopen.
Sommigen waren nog nooit naar de bergen geweest
en anderen skieden als een beest.
Sommigen hebben veel geleerd
anderen zijn vooral over jumpkes geveerd.
Voor iedereen was deze vakantie vast goed
maar na al dat skiën  krijg je toch wat zeer aan je voet.
Dus gaan we toch maar naar huis
terug studeren voor het vermijden van een buis
terug helpen met taakjes
terug beginnen met simpele zaakjes.
Maar eerst stappen we op de bus
terug naar mama, terug naar zus.
Zo’n kleine busrit kunnen wij nog wel aan,
na alles dat we deze vakantie hebben gedaan.
Reken maar dat thuis je warme bedje klaar staat
in je eigen huis in je eigen straat.
Maar we mogen dit mooie hotelletje niet vergeten
waar we gedurende onze vakantie hebben gegeten en gezeten.
’t Was tof in ’t Bergerhof!
En nu gaan we met onze bagage en souvenirs in de hand
terug naar ons eigen land.
Dit is het einde van mijn gedicht…
Nu alleen nog wachten tot Oostenrijk
achter ons ligt.

Gilles M. bedankte, op het einde van deze sneeuwklassen, iedereen spontaan met een zelfgeschreven speech. Tof idee, Gilles!